Κτηνοτροφία
ονομάζεται ο κλάδος της οικονομίας που
αφορά την εκτροφή και εκμετάλλευση
παραγωγικών ζώων.
Η
κτηνοτροφία είναι γνωστή σαν δραστηριότητα
του ανθρώπου από τη νεολιθική εποχή, με
κέντρο ανάπτυξης τη Μέση Ανατολή και
την ανατολική Μεσόγειο.
Η
μελέτη μεγάλου αριθμού ζωικών καταλοίπων
από οικισμούς των προϊστορικών χρόνων
σε ολόκληρη την Ελλάδα μας επιτρέπει
να υποστηρίζουμε ότι η κτηνοτροφία
βασιζόταν για πολλές χιλιετίες στην
παραγωγή κρέατος και πολύ λιγότερο σε
άλλα προϊόντα .
Κατά
την νεολιθική εποχή η σύνθεση ενός
κοπαδιού, αλλά και οι ηλικίες σφαγής
αποτελούσαν οικονομική επιλογή μεγάλης
βαρύτητας.
Ωστόσο,
στο τέλος της νεολιθικής εποχής
συντελείται μία στροφή προς τα προϊόντα
του ζώντος ζώου (γάλα και έριο).
Αργότερα
κατά την διάρκεια των ιστορικών χρόνων,
το γάλα και τα προϊόντα του, όχι μόνο
αποτελούσαν βασικό είδος διατροφής,
αλλά γινόταν και συστηματική εκτροφή
ειδικών φυλών ζώων για συγκεκριμένα
προϊόντα. Έτσι γνωρίζουμε ότι η αίγα
Σκύρου ήταν γνωστή για την παραγωγή
μεγάλης ποσότητας γάλακτος και ότι από
το γάλα Κέας παρασκευαζόταν τυρί με
ονομασία προέλευσης.
Στην
αρχή
της
η
κτηνοτροφία
απόβλεπε
στο
να
εξασφαλίσει
βασικά
κρέας
για
την
οικογένεια.
Το
γάλα
δεν
το
χρησιμοποιούσαν,
αλλά
ούτε
και
το
θεωρούσαν
προϊόν.
Κτηνοτροφικά
προϊόντα
θεωρούσαν
ακόμη
το
μαλλί
και,
κυρίως,
τα
δέρματα,
από
τα
οποία
κατασκεύαζαν
ρούχα
και
διάφορα
άλλα
αντικείμενα.
Η
κτηνοτροφία
αρχίζει
να
αποκτά
εμπορικό
χαρακτήρα
με
την
πλήρη
εγκατάσταση
των
ανθρώπων
σε
ένα
μέρος
και
τον
πλήρη
χωρισμό
της
πρωτόγονης
κοινωνίας
σε
αγρότες
και
κτηνοτρόφους
κι
ύστερα,
με
τη
δημιουργία
των
άλλων
ειδικοτήτων,
όπως
ήταν
ο
αγγειοπλάστης,
ο
οπλουργός
κ.ά.
Τότε,
ανάμεσα
στις
κοινωνικές
αυτές
ομάδες,
αρχίζει
μια
μεγάλη
ανταλλαγή
των
προϊόντων
που
ο
καθένας
παρήγαγε.
Την
εποχή
εκείνη
δεν
υπήρχαν
χρήματα
και
οι
ανταλλαγές
γίνονταν
σε
είδος.
Σαν
βάση
όμως
για
τις
ανταλλαγές,
οι
άνθρωποι
τότε
χρησιμοποιούσαν
τα
ζώα.
Έτσι,
η
αξία
κάθε
αντικειμένου
μεταφραζόταν
σε
ζώα.
Έλεγαν
για
παράδειγμα
ότι
η
πανοπλία
αυτή
αξίζει
3 βόδια.
Έτσι,
σε
πολλές
χώρες
και
σε
πολλούς
λαούς,
η
λέξη
ζώο
έγινε
συνώνυμη
με
τη
λέξη
χρήμα.
Το
αποτέλεσμα
ήταν
ότι
εκείνος
που
είχε
πολλά
ζώα
μπορούσε
ν'
αγοράσει
τα
πάντα.
Μπορούσε
ακόμη
να
αποκτήσει
και
δύναμη
πολιτική,
αλλά
κυρίως
δύναμη
οικονομική.
Όσο
η
οργάνωση
της
κοινωνίας
προχωρούσε,
τόσο
άλλαζαν
και
οι
τρόποι
της
εκτροφής
των
ζώων.
Η
σταβλική
κτηνοτροφία,
με
την
πιο
πρωτόγονη
μορφή
της,
άρχισε
να
αναπτύσσεται,
όταν
πια
άρχισαν
να
αναπτύσσονται
κι
οι
μόνιμοι
οικισμοί.
Μέχρι
πριν
από
100 περίπου
χρόνια,
η
κτηνοτροφία
είχε
σαν
αποκλειστικό
σκοπό
να
εξασφαλίζει
τα
απαραίτητα
κτηνοτροφικά
προϊόντα
στην
οικογένεια
και
μόνο
ένα
μικρό
μέρος
από
τα
προϊόντα
αυτά
είχαν
σκοπό
να
γίνουν
εμπορεύματα
και
να
πουληθούν
στην
αγορά.
Σήμερα
η
κτηνοτροφία
αποτελεί
έναν
από
τους
πιο
δυναμικούς
παραγωγικούς
τομείς
της
χώρας.
Πλέον
η
άσκηση
της
κτηνοτροφίας,
απαιτεί
διαρκή
και
άμεση
υποστήριξη
από
επιστήμονες
(γεωπόνους
ζωϊκής
παραγωγής
και
κτηνιάτρους).
Η
σημερινή
κτηνοτροφική
παραγωγή
βασίζεται
τόσο
στην
αύξηση
τον
αριθμού
των
ζώων
όσο
και
στην
αύξηση
της
παραγωγικότητας
και
της
απόδοσης
των
ζώων.
Για
το
λόγο
αυτό
η
ζωοτεχνία,
σαν
επιστήμη,
βασίζεται,
χρησιμοποιεί
κι
αξιοποιεί
τις
γνώσεις
που
της
παρέχουν:
η
βιολογία,
η
γενετική,
η
κτηνιατρική,
η
διαιτολογία
κι
η
βρωματολογία,
καθώς
και
πολλές
άλλες
επιστήμες
Μια
από τις πρώτες χώρες, που στη νεότερη
Ιστορία ανάπτυξε σημαντικά την
κτηνοτροφία, ήταν και η Αγγλία. Μετά τη
μεγάλη βιομηχανική επανάσταση που έγινε
στη χώρα αυτή, όπου όλο και περισσότερος
πληθυσμός άρχισε να εγκαταλείπει τις
παραδοσιακές ασχολίες του και να δουλεύει
στα εργοστάσια, άρχισε να δημιουργείται
μεγάλη ζήτηση από διάφορα τρόφιμα και
φυσικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Έτσι
άρχισαν να δημιουργούνται οι φάρμες,
που είχαν σαν αποκλειστική αποστολή
την εκτροφή των ζώων και την παραγωγή
κτηνοτροφικών προϊόντων. Σε λίγα χρόνια,
με την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην
υπόλοιπη Ευρώπη, άρχισαν παντού να
δημιουργούνται τέτοιες φάρμες. Έτσι
αρχίζει μια καινούρια εποχή για την
κτηνοτροφία. Ο παλιός, παραδοσιακός
τρόπος εκτροφής άρχισε να μην είναι
καθόλου αποδοτικός. Άρχισαν λοιπόν οι
αναζητήσεις και οι έρευνες για τον
εκσυγχρονισμό της κτηνοτροφικής
παραγωγής.
Η
κτηνοτροφία αποτελεί κλάδο της πρωτογενούς
παραγωγής µε
εξέχουσα σηµασία
για τη χώρας µας,
λόγω της µεγάλης
παράδοσης της στον τοµέα.
Στην Ελλάδα,
η ζωική παραγωγή
αντιπροσωπεύει περίπου το 1/4
της ακαθάριστης
αξίας της γεωργικής παραγωγής (23,6
% το 2005)
και παρέµεινε
στάσιµη
για τη δεκαετία 1995-2005.
Παρά την περιορισμένη
συµµετοχή
της στην ακαθάριστη αξία της γεωργικής
παραγωγής κατέχει σηµαντικό
ρόλο στην εθνική µας
οικονοµία,
γιατί παρέχει
εισόδημα
και εργασία σε χιλιάδες οικογένειες,
συμβάλλοντας
έτσι καθοριστικά στην περιφερειακή
ανάπτυξη και στη διατήρηση του κοινωνικού
ιστού του τόπου µας
σε περιοχές µε
ιδιαίτερα προβλήµατα
(ορεινές-μειονεκτικές).
Η συµµετοχή
των επί µέρους
κλάδων της κτηνοτροφίας στο σύνολο της
ζωικής παραγωγής υπολογίζεται σε 58,7%
για την
αιγοπροβατοτροφία,
19,25%
για τη βοοτροφία,
9,9% για την
πτηνοτροφία, 7,8%
για τη χοιροτροφία
και 4,45% για
τους λοιπούς τοµείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου